สถานีรถไฟกันตังเป็นสถานีสุดทางของ รถไฟสายใต้ ฝั่งทะเลอันดามัน
สถานีรถไฟกันตังเปิดให้ใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2456 ซึ่งในอดีตใช้เป็นที่รับส่งสินค้ากับต่างประเทศ ทั้งสิงคโปร์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย โดยมีรางรถไฟต่อไปเป็นระยะทางประมาณ 500 เมตร
“สถานีรถไฟสุดท้ายสายอันดามันหรือที่หลายคนเรียกว่า สถานีรัก นั่นเอง ”
สถานีรถไฟกันตังเป็นอาคารไม้ชั้นเดียวทรงปั้นหยา ทาสีเหลืองมัสตาร์ดสลับน้ำตาลอันเป็นคู่สีหลักที่คุ้นตาของอาคารรถไฟทั่วไป ตัวอาคารแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ ส่วนตัวอาคารและชานชาลา ด้านหน้าของอาคารมีมุขยื่น มีการตกแต่งประดับมุมเสาด้วยลวดลายไม้ฉลุ ยังคงเอกลักษณ์เดิมตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6 และปัจจุบันก็ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานโดยกรมศิลปากรแล้ว
บริเวณพื้นที่ขายตั๋วและชานชาลานั้นมีความโปร่งสบาย ซึ่งช่องจำหน่ายตั๋วที่สถานีกันตังนั้นมีความแปลกกว่าสถานีอื่น และน่าจะเป็นสถานีเดียวที่ไม่ได้เป็นช่องสี่เหลี่ยม เพราะมีการประดับช่องขายตั๋วให้เป็นช่องโค้งแบบ Arch ถือเป็นลักษณะงานสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นของยุโรป
ทางด้านทิศใต้ของสถานีจะมีป้ายสถานีคอนกรีตสีขาวพร้อมตัวอักษรว่า "กันตัง" นอกจากนี้ยังมีป้ายเล็ก ๆ เพิ่มเข้ามาเพื่อให้เป็นจุดสนใจของสถานีว่า "สุดทางรถไฟฝั่งอันดามัน" นางฟ้าอยากจะบอกว่า ใครมาถึงตรงนี้แล้วไม่ถ่ายรูปกับป้ายถือว่ามาไม่ถึงที่นี่นะคะ^^
ภายในสถานีนั้นยังมีกลิ่นไอของอดีตคุกรุ่นอยู่ ทำให้นึกถึงภาพของสถานีรถไฟในอดีตได้เป็นอย่างดี ดังนั้นสถานีรถไฟกันตังหรือสถานีรักที่ใคร ๆ รู้จักนับเป็นสถานีรถไฟเล็ก ๆ ที่มีความสวยงามเป็นอย่างมาก
อย่าลืมนะคะมาตรังต้องมาสถานีรถไฟกันตัง เพราะถ้าไม่มาถือว่า "พลาด" อย่างแรง นอกจากจะมีมุมถ่ายรูปสวย ๆ แล้ว ยังได้มาสัมผัสถึงกลิ่นอายสถานีรถไฟในอดีตอีกด้วย #นางฟ้ากล้าการันตี
ที่มา : https://www.paiduaykan.com/